Reisverslag 21 en 22 februari 2015

Zaterdag 21 februari 2015
In het kader van 'wie iets wil zien, moet pijn lijden' ging de wekker vanmorgen om 4 uur. Om half 5 werden we opgehaald om naar Borobudur te gaan. Dat midden in de nacht uit je slaap gerukt worden om naar een tempel te gaan is niet mijn ding maar wennen doet het vast op den duur...?
De 'leeftijden' schijnen hier van 4 uur tot 20.00 uur te zijn en dat is te horen aan de gebedsgeluiden uit de moskee om half 5 's ochtends die via een goed werkende versterker overal te horen is. Ook zijn er andere geluiden die we 's nachts nog niet thuis kunnen brengen. Het geluid van een vaatwasser?! en van een kikker of pad (en hoe groot is dat beest dan wel?!).
Om kwart over 6 kwamen we aan bij Borobudur. Voor de cultuurliefhebbers enige achtergrondinformatie: een kolossaal Buddhist monument dat vele vulkaanerupties, bommen en aardbevingen heeft doorstaan. Het is nog net zo prachtig als 1200 jaar geleden! Ook de Nederlanders hebben letterlijk en figuurlijk een steentje bijgedragen aan de restauratie in de 20e eeuw evenals Unesco gedurende 10 jaar, van 1973 tot 1983. In 1991 is Borobudur een World Heritage Site verklaard. Het is gebouwd van 2 miljoen stenen in de vorm van een stupa, alhoewel je hier enige fantasie bij moet gebruiken.
Ter plekke werden we voorzien van een prachtige batik doek die we om moesten knopen. Samen met een Oostenrijks stel uit ons busje hebben we een gids gehuurd. De gids, een oudere man, wist alles tot in detail te vertellen. Opvallend is dat er aardig wat mensen hier Nederlandse woordjes en zelfs zinnen spreken. Vooral op Java spreken sommige oudere mensen Oudnederlands. Op den duur werd het drukker en werden we omringd met schoolklassen. En wat is er dan leuker? Om foto's te nemen van een tempel of van 2 Nederlandse vrouwen? Het laatste dus! We werden aangestaard, op afstand op de foto gezet, 'uitgelachen' en degenen met lef vroegen of ze met ons op de foto mochten. 1 keer is leuk, daarna werd het in de brandende zon als snel minder leuk. Nadeel alleen is dat 'nee zeggen' tegen kinderen niet echt mijn sterkste kant is. Sorry, K! :-)
Na een 'simple breakfast' om half 9 zat voor ons de dag er al op. Knikkebollend kwamen we om kwart over 10 terug bij Duta Guesthouse. Waar het aan ligt weet ik niet, maar als ik niet bezig ben gaan mijn ogen automatisch dicht. Tijd voor een dutje dus :-)
Om 3 uur was het tijd voor onze culinaire trip achterop de brommer. 2 leuke meiden waren onze gids/chauffeur. 1e stop was voor Gado Gado en Lotek. K heeft onze Lotek zelf gemaakt en het was heerlijk. Grappig is dat wij alles warm eten (Gado Gado, spring rolls etc.) en dat als hier iets warm is, ze wachten tot het koud is voor ze het eten. Volgende stop was bij een soort koekjesfabriek waar ze deeghapjes maken met een zoete vulling. (En ja, dat ze hier dol zijn op zoet en suiker is me al duidelijk). Het is een delicatesse uit de streek dus ze worden in grote getalen gemaakt. Superleuk was dan ook dat we in de fabriek het productieproces uitgelegd kregen. En respect voor de mensen die o.a. de ovens bedienen in deze hitte en de hele dag balletjes deeg op vernuftige wijze vullen. Volgende stop was een kraampje met snacks. Een ware proeverij en allemaal erg smaakvol maar voor mij te veel zoet. De snacks worden gemaakt door families uit de buurt waarbij iedere familie een specialiteit heeft.
Door naar de volgende: ons hoofdgerecht. In een vitrine stonden bakken met daarin de keuzes die we konden maken. Oké..... Nu moet je weten dat alles hier van een dier wordt gegeten. Het bekende maar ook bv. kippenvoeten, darmen, 2e huidlaag van een koe. You name it en het wordt rauw gegeten of gepaneerd en gefrituurd als snack. We hebben het gehouden bij rijst, een soort pesto van kokosnoot, salade van jackfruit, een soort ei en tofu. Ook hier een blik in de keuken. Ze bevoorraden vanuit hier veel restaurants dus grote dampende ketels op het vuur. Het personeel woont er en werkt 24 uur. Dat is mogelijk omdat de meeste gerechten 6 uur moeten koken.
Daarna door naar de laatste stop, een groot veld met eromheen kraampjes en veel bedrijvigheid. Midden op het veld waren 2 omheinde boompartijen met lianen. Met midden ertussen een brede doorgang. De bedoeling is dat als je geblinddoekt tussen de bomen door kan lopen zonder af te dwalen je gevrijwaard bent van kwade geesten. Aangezien dat niet gelukt is, blijft het kwaad me dus achtervolgen, ahum.
Laatste delicatesse was gembersoep. Jemig, wat pittig!
Als slot konden we het niet laten om een rondje rond de square te fietsen in een disco-auto. Als 4 dwazen in een met neon verlichte trapauto met schallende muziek naar keuze. Schijnt dat toeristen dit niet leuk vinden en dat het een lokaal ding is maar ik vind het grappig!
Moe, maar voldaan terug naar onze Guest House.

Zondag 22 februari 2015
De slaap kon ik vannacht niet vatten. Ik maak me zorgen om mijn gezondheid. Dat is de enige domper op de vakantie maar ik probeer het te negeren....
Vanochtend geen tempel die lokt maar heerlijk uitslapen. Na het ontbijt een riskja naar het sultan palace. Of ja, twee dan want eentje is A. Niet te doen want het past amper en B. Voor de kleine meneren met deze hitte veel te zielig!
Het paleis en het museum was mooi maar maar omdat we er ons niet in verdiept hadden ontbrak de achtergrondinformatie. We zijn 2 keer geïnterviewd in het Engels door 2 groepen studenten en zijn daarna naar een batik art house gegaan waar mijn 1e souvenier een feit was. We kregen het te zien hoe batik wordt gemaakt. Enorm creatief proces en straks hangt er eentje thuis bij mij aan de muur :-)
De rest van de dag was voorbestemd om te chillen. Lees: bij de buren een drankje doen, lezen, bloggen, lonely-planet-en, kletsen, lachen en zwemmen (K dan, want ik mag niet met mijn arm in water, dus dat is slechts pootje baden. :(
Onze bootovertocht en transfer naar het volgende hotel is niet geregeld dus dat heeft enige tijd gekost of dat te regelen. Komt vast goed, nu. Voor het avondeten hebben we gekozen voor Milas. Een tuinrestaurant dat onderdeel is voor een project voor straatkinderen. Heerlijk vegetarisch gegeten!