Reisverslag 5 maart en 6 maart 2015

Donderdag 5 maart 2015 - Senggigi, Lombok
Om half 8 was het wektijd, niet te verwarren met werktijd ;-) Ontbijt en daarna ploeteren om alles in de tas te krijgen!
Vandaag is een heuglijke dag. Niet alleen omdat we ons 3e eiland, zijnde Lombok, gaan aandoen maar vandaag is mijn grote, kleine neefje Gijs jarig! 16 jaar!
@Gijs, vanuit deze zonnige oorden wens ik je een hele fijne verjaardag en de knuffel en de kusjes houd je tegoed. (Ik weet dat je het wil ;-)). En ook Jezus, natuurlijk van harte proficiat met die knapperd!
Nadat we een uur gewacht hadden bij de receptie kwam om half 12 onze transfer naar de haven. Na ruim een uur rijden kwamen we aan en toen weer wachten. Weer ruim een uur later konden we aan boord van de fast boat. Het is een bewolkte dag en dan is het niet erg om niet in de brandende zon te hoeven wachten. Maar bewolkt en waaien op zee is andere kost. Tijdens het wachten vroegen we ons af waarom iedereen zo chagrijnig van de boten af kwam. Nou, dat werd me duidelijk! De boot bonkte op de golven, niet normaal. Op basis van pure wilskracht heb ik mijn american breakfast binnen kunnen houden :-) Focussen op 1 punt hielp niet, naar de horizon blijven kijken hielp niet want doordat de boot zo tekeer ging was de horizon niet recht. Ogen dicht, argh. Nu weet ik niet of dat ik gewoon oud begin te worden of dat mijn evenwichtsorgaan verstoord is door de oorpijn die ik nog steeds een beetje heb. Na bijna 2 uur horror kwamen we aan op Gili T, een party eiland, waar alle jeugd van boord ging. Toen door naar Gili Air, die plek doen we op een lager moment aan, en toen door naar Lombok. Helaas kwam er geen einde aan de marteling want na 2,5 uur op de boot gingen we via bochtige heuvels met de auto naar het hotel in Senggigi. Na 250 traptreden (zo voelde het in ieder geval ;-)) kwamen we aan op onze kamer. Met een prachtig uitzicht over de baai!
Spullen hebben we meteen achter gelaten en een restaurant in de buurt gezocht want veel reserves hadden we niet meer. We kwamen uit bij 'Square', waar ik heerlijke zalm, garnalen en risotto heb gegeten. Inmiddels was het buiten gaan hozen en het leek niet op te houden. Op mijn Indonesie-bucketlist staat een keer door de stortregen te lopen maar in overleg hebben we besloten de 400 meter naar ons hotel toch maar in een taxi af te leggen.

Vrijdag 6 maart 2015 - Senggigi
Om kwart over 7 ging de wekker maar we waren allebei al wakker. Is net iets lekkerder de dag beginnen dan van het asynchroon snerpen van 2 iPhones. Vandaag had zuster K een nieuwe uitdaging want er moest over het verband op mijn arm een afdeklaag van folie omdat we gingen snorkelen. En ze heeft weer uitstekend werk geleverd, bleek later, want het verband is droog gebleven! Op naar het eerste ontbijt bij Puri Bunga Beach Cottages en altijd verrassend wat we te eten krijgen. Pannenkoeken met ananas of banaan doen het altijd goed, sapje erbij, fruit, toast en thee. Een goede bodem om een dagje te gaan varen op een traditionele vissersboot. Dachten we :-) We zijn met een lokale visser en een gids in de vissersboot langs de kust van Lombok gevaren en dat ging prima. Oké, redelijk. Het ging fout toen we ver van de kust bleven dobberen om te gaan vissen. Tegen de tijd dat we de eerste vis gevangen hadden, was ik net zo blauw/groen aangelopen als het water. En misselijk! In het kader van gedeelde smart, is halve smart, had K hetzelfde probleem. Toen hebben we onze visser vriendelijk verzocht om ons asjeblieft aan land te brengen. 'Of we niet nog wilden snorkelen?', was de vraag. Snorkelen?! Nou nee! Mijn enige doel was zo snel mogelijk, inclusief maaginhoud, vasteland bereiken. Toen ze op het strand bij een tentje vis aan het BBQ-en waren ging het bijna fout. Maar heelhuids hebben we de bedjes van het zwembad van het hotel bereikt en daar zijn we 2 uur niet meer vanaf gekomen. Behalve dan om af te koelen in het water, uiteraard. En wat heerlijk om helemaal in het water te kunnen met mijn arm na 2 weken! Maar goed, nog geen 2 uur heeft onze excursie geduurd, wat een helden :-) Na heerlijke relaxte uren aan het zwembad werd onze rust verstoord door een tropische stortregen.
Vandaag precies over 2 weken zijn we weer in Nederland. Apart hoe snel de tijd gaat. Maar ook hoe lang ik voor mijn gevoel al weg ben; we hebben al zoveel gedaan en gezien. Het genieten is enorm, geen moment ben ik bezig met iets anders dan hier zijn.
In de papieren van Smart Indonesia stond een aanbeveling voor een restaurant op het strand en daar zijn we voor zessen naar toe gegaan omdat je er behalve lekker eten, ook de zonsondergang kon zien. De setting van houten bamboe zitjes op het strand was prachtig en het eten oké. King prawns in lekkere saus.
Morgenochtend de bekende riedel van tas inpakken en vertrekken. Morgen gaan we 4 dagen naar Gili Ashahan. Een Gili (vertaling: eiland) die nog niet door de massa is ontdekt. Dat lijkt me ook onmogelijk aangezien er maar 1 'hotel' is op deze Gili :-) Onze accommodatie is een eenvoudige bamboe bungalow op het strand. Met een ventilator, klamboe en koude douche als enige luxe. Eten kan alleen in het restaurant van het 'hotel', want verder is er niets. Mochten jullie de komende dagen niets van ons horen, dan zitten we zonder WiFi. Enjoy the silence :-)