India - 15 en 16 september 2016

Donderdag 15 september 2016

Wat een brakke nacht was dit! Kon met geen mogelijkheid in slaap komen. En toen ik eindelijk sliep herhaaldelijk wakker van de muggenbulten....argh. Voelde me verre van fit en duizelig. Ontbijten weer met lange tanden. (Heb uitgevonden dat toast met gebakken ei wel gaat). De arts keek bezorgd na het opmeten van mijn bloeddruk. 90/60 - nog lager dan anders. Kreeg mineralen, een bruin goedje om in te laten trekken op de muggenbulten en een roze zalfje voor erna. Oh ja, en ik moest voordat ik aan de treatment begon rijstensoep gaan eten. 2x ontbijten - en dan ook nog met rijstensoep, getverderrie. Om het compleet te maken was Letha er niet en kreeg ik 1 andere dame. Het andere meisje was er wel. De oliemassage en het oliebad doen ze synchroon met 2 personen namelijk. De grote aardewerk pot die voor de shirodara boven mijn hoofd bungelt bracht visioenen van het touw dat niet stevig genoeg was en mij met een gespleten neus en voorhoofd van vakantie zou doen terugkomen. Na weer twee uur behandelen, een uur relaxen en douchen is het lunchtijd. Daar moet ik bij vermelden dat de nieuwe tactiek om mijn haren vetvrij te krijgen ervoor zorgt dat het een half uur duurt voordat ik ze geborsteld heb. Wie mooi wil zijn moet pijn lijden.
Lunch en diner bestaat eruit dat ik eerst langs alle schalen en bakken loop ter inventarisatie. Dan met bord 'inkopen' ga doen. En me soms nog wel eens spijtig over laat halen door mijn koksvriend om iets te proberen. Nog voor ik kan gaan zitten is het herbal water ingeschonken en dat blijft de hele dag rijkelijk vloeien. Het personeel is attent - schuiven je stoel aan, strooien zout over je eten, schenken thee, leggen het servet op je schoot etc. Het dragen van mijn bord en het daadwerkelijk eten heb ik besloten zelf te doen :-)
's Middags heb ik op bed gelegen en later aan het zwembad. Ik heb de aard niet. Ik houd van reizen, het liefst ver weg, maar als ik niet lekker ben dan is thuis de enige plek waar ik wil zijn. Morgen weer een dag.....

Vrijdag 16 september 2016
Gelukkig weer lekker geslapen vannacht. Ik voel me iets beter. Maar zodra ik inspanning verricht voel ik me duizelig. En aangezien ik een cottage met view heb moet ik meerdere keren per dag in de hitte naar het hoogste plateau klauteren. In dit geval, 'wie mooi wil zien moet pijn lijden'. ;-) Op het strand waren ze 's ochtends op meerdere plekken netten aan het binnenhalen. Vissersboten zie je genoeg op zee en nu gingen ze de buiten binnenhalen. Met 25 man achter elkaar trekken ze aan het touw. Achteraan zit iemand die het touw bundelt. De achtersten sluiten weer voor aan enzovoort. Ik heb me laten vertellen dat ze 2 tot 3 uur door blijven gaan. Als de stroming mee zit, is het zwaar maar gaat het sneller, maar tegen, dan is net nog een tandje zwaarder en duurt het langer.
Mijn bloeddruk is ongewijzigd laag volgens de arts en dat had ik zelf ook in de gaten. De 'cleaningpil' die ik na het diner zou moeten nemen wordt een dag uitgesteld. Ik krijg nog een zakje mineralen mee. Letha is er niet, het gaat niet goed met haar moeder. Ik krijg weer het jonge meisje en een oudere dame die alleen bij mijn schouders kan als ik zit of lig, haha. Vandaag voor de 3e dag dezelfde treatment en dat is wederom genieten.
Voor ik ga lunchen neem ik via whatsapp contact op met de taxi chauf om plannen en prijs te bespreken voor de laatste dagen. Zo arm is deze yogi/chauf niet als hij een abonnementje kan betalen :-) We spreken af om de plannen en prijzen live door te spreken. Na een late lunch neem ik mijn bedje weer in bij de zee. Ik lach me suf met strandverkoper John. Hij weet het mooi te brengen en hij heeft humor. Hij lacht hard om mijn pogingen hem vriendelijk af te wimpelen en pareert ieder argument dat ik heb om niet te kopen.
De zee is te ruw om in te zwemmen dus onder wakend oog van de strandbedjes meneer/lifeguard waag ik me in zee. Als je te ver naar links gaat, dan krijg je een fluitsignaal. Als je te diep het water in gaat, krijg je een fluitsignaal. Hij heeft de wind er flink onder. In zee gaan doen de Indiase mensen amper. En als ze te water gaan is het pootje baden en dat doen ze met lange kledij, jurken en broeken aan. Vandaag gingen een paar nonnen de zee kniehoog in onder luid gelach bij een hoge golven. In bikini voelde ik met net een streaker, vooral met die nonnen erbij, dus tijdens het in zee gaan heb ik mijn shirt netjes aangehouden. Ware het niet dat bij de eerste golf bijna mijn broekje op mijn enkels zat.
Bij het eten heb ik genoten van de muziek. Ik ga geen poging doen om de instrumenten te beschrijven maar het klonk leuk en ze hadden er veel plezier in.
Een van de obers kwam een praatje maken. Altijd leuk, mits ze niet vragen of je Duitser bent. Heb uitgelegd dat we dat niet op prijs stellen ;-) Ik ben niet de enige die alleen hier is. Sommigen hebben elkaar gevonden en dineren samen. Voor nu heb ik geen behoefte om me ergens bij aan te sluiten. De keuze is trouwens beperkt. Een Russische of een Duitse tafel - lastige keuze, haha. En ik prefereer de rust nu in plaats van het uitwisselen van beleefdheden. Het grappige is dat als er veel stilte om je heen is dat je na een tijdje geen gedachten meer hebt. Het duurt een aantal dagen en dan is mijn hoofd uitgeraasd. Dat is een heerlijk gevoel!
Omdat je wat moet als je alleen zit te eten ga je rond kijken. Het volgende viel mij op:
- Bijna alle Russische vrouwen hebben plastische chirurgie ondergaan op een of meerder lichaamsdelen.
- Russische vrouwen hebben geen smaak qua kleding.
- Duitse ook niet trouwens :-)
Oké, ik ben enorm flauw aan het doen en dit is alleen maar bewijs van mijn enorm lage eigenwaarde ;-) Maar serieus, bij de Russinnen is het 'enigszins' sletterig. Bij de Duitsen het tegenovergestelde. Niet dat ik een fashion victim ben maar gaan souvenir shoppen, een drollenvanger aan laten smeren met wijde plissé pijpen en die gaan dragen omdat het zo lekker luchtig is kan echt niet. Haha!