Het is eventjes geleden sinds de vorige blog, ga er maar eens lekker voor zitten…..

Zaterdag 14 oktober 2017 (dag 9)
En weer gaat de wekker om 7 uur. En ik doe dat graag. Een deel van het programma heeft Kamalya ingepland en een deel plan ik naar wens zelf in. En op deze wijze de dag mogen starten is een cadeautje. Erna voel ik me vitaal en gelukkig. Het besef van de dagen ben ik totaal kwijt. Ik heb zoveel beleefd dat ik het idee heb dat ik al heel lang weg ben.

Vannacht ben ik wakker geworden op zoek naar alweer een andere primaire levensbehoefte in Thailand namelijk mijn after-bite roller. Inmiddels heb ik net zoveel muggenbulten als ik moedervlekjes heb. En de bitches steken op zeer gevoelige plekken zoals het kuiltje onder de enkel. Het gedeelte van het lichaam met de dunste huid. En daar passen er per voet welgeteld 3 op. Van de jeuk ben ik dus vannacht wakker geworden! En dom zijn die bitches ook nog want daar zit nou niet echt mijn levensader qua bloedtoevoer. Die plekken hebben hun slimmere broertjes en zusjes wel weten te vinden. Gevolg is dat ik alleen al meditatie nodig heb om niet aan de jeuk te denken.

Vanochtend is het bewolkt en dat is prima. Gisteren heb ik ongeveer 1,5 uur op het strand gelegen in de schaduw onder een parasol. Bovenkant van mijn lijf ingesmeerd maar ik ben niet zo’n ‘smeerder’. Gevolg na het tukje is dat sommige delen van mijn lijf die niet veelvuldig in aanraking komen met daglicht een ‘tropical red’ hebben gekregen. De vissers op zee werden enthousiast bij het spotten van een 1.73m rode kreeft maar waren teleurgesteld toen het bij nader inzien een onverstandige Nederlander bleek te zijn. Maar niet getreurd, 1 nachtje op de blaren liggen en de dag erna getransformeerd tot roze kleur. In de ochtenden is het hier low tide. Dat is zo apart. De zee is zover terug getrokken dat ik bijna naar Bangkok kan lopen. Terwijl ik dit typ besef ik me dat tijdens een tsunami de zee ook eerst terug trekt. En dan denk ik, nee, ik heb mijn bad karma al in de vorm van muggen. En oh ja, in de vorm van fluffy haar! Want hoge luchtvochtigheid heeft tot gevolg dat de natuurlijke structuur van mijn haar zich openbaart. Dat klinkt misschien goed maar dat is blijkbaar haar met (pijpen)krullen en stro. Zon, olie en strand is ook niet bevorderlijk. Dus die tsunami gaat niet gebeuren – heb al genoeg leed. ;-)

Terug van mijn eerste ochtendritueel is het tijd voor ontbijt. De detox-variant voor de komende 5 dagen want mijn lijf is mijn tempel, ahum. Daarna met een muziekje aan mijn suite opruimen (want ‘kamer’ is echt te simpel voor dit statige verblijf hoor). Maar ondanks alle luxe ben ik netjes opgevoed en hoeft iemand anders mijn zooi niet op te ruimen. Toen was het tijd voor mijn thai hand massage. Het geweldige aan het leven (vind ik) is als het onvoorspelbaar is. Als verwachtingen of overtuigen die je hebt niet blijken te kloppen. En dat was vandaag met zoiets simpels als een thai hand massage. Ik weet niet wat jullie nu denken. Massage van mijn handen op een Thaise manier toch? Euh, niet helemaal. Alles is hier vredig, discreet, vriendelijk en liefdevol. Als je een massage krijgt laten ze je alleen en krijg je een laken om je te bedekken. Maar ik stond raar te kijken toen me gevraagd werd me uit te kleden. Huh? Voor een handmassage? Ik verifieerde nog even of dat echt de bedoeling was want we begrijpen elkaar wel vaker verkeerd en dat zou een genante situatie opleveren dacht ik. Het bleek een schouder, nek, arm- en handmassage te zijn. Hoe ik het wilde? Soft, mild of hard? Ik ben niet voor niets naar de andere kant van de wereld gevlogen dus doe maar hard. Weet ik veel dat lieflijke handen dan veranderen in een martelinstrumenten met vingers in de vorm van 10 steakmessen. Nou kan dat ook zijn omdat spanningen van 44 wijze jaren zich opgebouwd hebben in schouders en nek. En daar wist deze dame in slechts 45 minuten korte metten mee te maken. 1 minuut per levensjaar was er voor nodig om de spanning weg te krijgen….

Had naar de avond meditatie willen gaan maar was een dutje aan het doen. Is ook relaxed zullen we maar zeggen. Daarna weer een heerlijke maaltijd en ja sorry detox maar de coconut creme brulee is onweerstaanbaar en mijn ruggengraat zwak.

Ik heb geen hectische (mid)dagen met bier en cocktails zoals in Bangkok en dat heeft wel iets. Het spannendste wat op entertainment lijkt vanavond de documentary ‘Food Choices’. ‘This film will certainly change the way you look at the food on your plate’. Hmmm inderdaad, en bedankt daarvoor.

Het geen televisie kijken is iets wat ik niet mis. Het zorgt ervoor dat je meer relaxte en creatieve alternatieven onderneemt.

Weetjes
- Groeten en bedanken doe je met je handen tegen elkaar waarna je je handen en je hoofd naar elkaar toe beweegt.
- Ik ben niet enorm van de luxe thuis maar die handdoeken! Alsof je je afdroogt met een donzen dekbed. Ga toch thuis eens kijken of dit een optie is.
- Alle communicatie is de hele dag Engels dus er kruipen af en toe Engelse woorden tussen. En omdat mijn hersens ook vakantie hebben ga ik niet de moeite nemen om de Nederlandse woorden te zoeken.

Zondag 15 oktober 2017 (dag 10)
Niet bijster geslapen vandaag. Jeuk is erger dan pijn is een understatement. Hoewel ik in het bezit ben van 2 verschillende after-bites helpt niets. Ze hebben me hier een groen spulletje gegeven om er op te smeren. Het helpt iets beter en oh ja, het is ook groen op de plekken waar je het smeert. En aangezien ik er een stuk of 50 heb kun je je daar wellicht een beeld bij vormen. En ja, ik heb deet maar weet je wat voor een vergif dat is? En dat spuit je dan rechtstreeks op je huid. Als ik geen gevaar loop op malaria op ziekenhuisopname neem ik dit voor lief. De dame hier wist me te vertellen dat een mug vaak niet 1 keer steekt maar meerdere keren. Ik vermoed dat hier in Thailand dan een mug vliegt die net zo groot is als het vliegtuig van de KLM.

De geplande sessie beginnen vroeg vandaag. Zonder in detail te treden – het was een bijzondere ochtend en dat laat ik vandaag op me inwerken. Een wandeling op het strand, rusten, boek en een veganistische lunch (want na die film van gisteren zit de schrik er nog goed in ;-))..
Ik begin aan mijn mede-resorters te herkennen wie welke treatment of sessie heeft gehad. Wie er nieuw is en wie er al ‘langer’ zijn. Het gemiddelde dat men hier verblijft is 8 dagen. Een uitschieter is een vrouw die hier een maand blijft. Ze schijnt in Australie haar family business verkocht te hebben aan Unilever. Een soort Australische Ben & Jerry’s. Het resort is een veilige cocon. Iedereen glimlacht, kent je naam, iedereen groet, een rustige atmosphere, geen mobiele devices, alles mag en niets moet.
Van de voucher van het reisbureau had ik 2 treatments extra geboekt. Na de lunch had ik de Thai massage. Ik neem jullie mee in mijn belevingen van een Thaise massage. Het was een man dit keer. Eentje die eruit zag alsof hij iedere dag aan Thai boksen deed en met 1 hand een houten plank door midden kon slaan. Zo eentje! Dit keer had ik als dresscode een luchtig hemd en een luchtige broek die ik uiteraard uitgereikt kreeg. De behandelkamer was prachtig (zijn ze allemaal trouwens). Tegen de steilte van de berg, van hout, rondom open dus een heerlijk briesje en uitzicht op zee. Beginnen met liggen op de buik. ‘Hard, medium, soft’, was weer de vraag. En weer was het antwoord ‘hard’. De eerste pose was dat hij op 3 verschillende plekken met zijn hele gewicht op mijn schouders en rug ging hangen. De adem werd compleet uit mijn lichaam geperst en het voelde alsof hij me dwars door de houten vloer heen drukte. Ik kon nog net een gesmoord: ‘I think medium is better’ uitbrengen, haha. Niet dat dat uberhaupt verschil maakte. Een Thaise massage is bedoeld om pijnlijke spieren te, euh ontspannen en om te stretchen. En laat dat nou het probleem zijn. Ik ben geen lenige Thai van 1.50m. Ik ben een lange Nederlander van 1.72m (ben blijkbaar 1 cm gekrompen). Sportief dat wel, maar lenig, nope! Het heeft dan ook weinig zin om mijn been 1 voor 1 omhoog te doen en er dan op te hangen. Of naar de zijkant (in een halve split) en er dan tegenaan duwen met je volle gewicht. En wat te denken van je arm op je rug draaien en dan aan je schouderblad gaan hangen? Ik voel dan stretch op plekken waar het van mij niet hoeft.
Nu is het over het algemeen zo dat als je moeilijk kijkt of enigszins terug deinst een Thai (misschien alleen de vrouwen) vragen of alles oke is en gaan iets zachter verder. Ze doen er alles aan om het je naar je zin te maken. Deze meneer? Neuh, deze niet. Die (glim)lachte met de woorden ‘is tension’. Ja, Sherlock. ☺ Dan mijn benen om zijn nek, dan om zijn middel. Ik had het idee dat ik met een worstelsessie bezig was. Ik kreeg er op een gegeven moment licht de slappe lach van en hij vond het naar mijn idee ook amusant. Na een uur mocht ik gaan. Waarom ik dit doe? Omdat het gevoel dat je na afloop hebt voelt alsof je uit een winterslaap bent ontwaakt. Het bloed pompt door je lijf. Je gedachten zijn een uur lang niet afgedwaald. De ontspanning hier, daar kunnen geen 100 sauna bezoeken tegenop.
Een dutje op het strand was een logisch gevolg dus. Een boek lezen met de ogen dicht noem ik dat. Na mijn dutje sprak ik Ben. Ben komt uit Australie en ik had hem een keer bij een activiteit gezien. Hij heeft in Australie een bedrijf in artificial flowers en 80 winkels. Een interessante man met een bijzonder verhaal. Mooi dat ieder zijn/haar reden heeft om hier te zijn. We hebben ervaringen gedeeld en afgesloten met een avond-meditatie en diner.

Maandag 16 oktober 2017 (dag 11)
Vanochtend uit kunnen slapen. Het was onbewolkt. Lees: bloedverzengend heet. Qua treatments beloofde het een ontspannende dag te worden. Ik heb hier aan het mentale en fysieke gedeelte gewerkt, nu tijd voor beauty. Vanochtend was het tijd voor mijn extra ingeplande facial. De ‘Sodashi Thermal infusing facial’. It’s Nature’s facelift. Klinkt goed toch? Ik was er al aan gewend dat dan je kleding uit moet en dat je een omslagdoek draagt. De reden? A) Het voorkomt knellende kleding of ondergoed en het is luchtiger dan kleding. B) Ze ‘pakken’ altijd andere lichaamsdelen mee. Bij een voetmassage masseren ze ook schouders en nek etc. Ze moeten overal bij kunnen.
Het begon met een scrub en een 30-tal serums. Nu had ik al gezegd dat ik geen smeerder ben. Sinds ik hier ben heb ik geen daily routine van mijn gezicht ochtend en avond reinigen en insmeren. Ik geloof niet dat ik het uberhaupt al gedaan heb. Gevolg is dat die serums door vochtarme huid, zon, stand en luchtvochtigheid prikken. En prikken is dan alsof je met je gezicht in een doos spelden valt. Op de achtergrond stond een muziekje aan. Het snerpen van de zoveelste panfluit of een Thaise Enya zorgt bij mij niet voor een meditatieve toestand. Ik was voor het eerst ook rusteloos tijdens een behandeling. Mijn gedachten gingen alle kanten op. En toen was het tijd voor mijn maskertje. Ik kan het niet beter omschrijven dan papier mache met kranten en lijm. Maar dan de variant met tissues en laten we het ‘werkbare stoffen’ noemen. De lagen van tissue en de ‘werkbare stoffen’ werden veelvuldig herhaald. Het voelde alsof ik in levende staat werd gemummyficeerd. Ademen was lastig maar dat ben ik al mijn hele leven gewend. In Nederland laten ze je na het maskertje 10 minuten alleen. In Thailand veranderen dan de vingers die eerst liefdevol je gezicht kneden in scherpe messen voor een lichaamsmassage. Ondertussen werd het eerst broeierig warm onder het masker en het werd letterlijk een masker. Zwaar en hard. (Zie foto). En van broeierig warm werd het brandend. Alsof mijn gemummyficeerde hoofd in een stookoven werd gestoken. Ik zag dit niet goed komen en zei dat ‘the face a little hot’ was. That’s oke, was het antwoord. Oke?! Ik vroeg me dat af. Ik heb een gevoelige huid en had compleet geen idee welk proces er met die werkzame stoffen gaande was. De opluchting was dan ook groot toen het af ging en alles inderdaad oke leek te zijn. De rest van de dag uit de zon blijven was de boodschap.
Op naar de library om een computer te gebruiken. Ik heb besloten dat ik weer wil duiken na zoveel jaar en dus wilde ik me orienteren en stuurde enkele mails uit. Ik wil dat graag doen de dag nadat ik hier vertrek. Ik vind het fijn om weer actief te worden. En ik heb nu city-friends, resort-friends en ik wil ook graag island-friends. ☺

Daarna lunch met uitzicht op zee en die was prachtig. Als de zon zo fel schijnt dan heeft de zee alle kleuren azuur blauw die je maar kunt bedenken. Een strawberry-mojito en een quescillada met groenten voor de inwendige mens. Ik zie vrouwen op het strand liggen, midden in de zon. Zelfs zonder bril zie ik dat ze aan het verbranden zijn. Dat bakken is echt zo slecht en is dat fijn? Het is 35 graden! Weet je wat ook niet fijn is? 35 graden, hete thee drinken en dan de steile weg op moeten richting de library en mijn kamer. Dominic van de duikschool is heel behulpzaam. Geregeld om deze week naar Kho Tao (2 uur varen) te gaan, 2 duiken en een refreshment course. Niet onnodig want de laatste is behoorlijk wat jaren geleden en door een paniekaanval duurde de laatste dive maar 3 minuten. De reden waarom ik deze duikschool heb gekozen is omdat ze geen Thais in dienst hebben. Zoals al gezegd versta ik de mensen hier niet. ‘How food’ betekent bijvoorbeeld ‘How was your meal, did you enjoy it’? ☺ Dat meisje van de facial heeft me ook vast verteld over de warm infusing mask maar ik knik altijd vriendelijk en snap ze niet. Voor een massage niet zo’n ramp maar voor duikinstructies knikken als je het niet snapt, slecht plan. Dominic garandeerde me dat er bij zijn duikschool geen Thaiglisch gesproken werd, haha. Ik ben nu dus al op een uurtje na 6 dagen WIFI free. Toch even internetten nu ik er toch was. Social media had ik geen behoefte. Op de voorpagina van nu.nl stond ’10 jaar Kardashians’. Nou heb ik nog nooit gesnapt wat die aan de wereld hebben bijgedragen maar ik was meteen klaar met het ‘nieuws’ en internet.
In de middag stond er een Indian foot/head and shoulder massage op het programma. De hoofdmassage gebeurde met, hoe kan het anders, coconut oil. Wat was het weer ultiem genieten. Na afloop laten ze je alleen om rustig bij te komen en om te kleden.
Na het thee-momentje op naar de steamroom. (Dan trekt de olie zo lekker in ☺). Toen ik de instructie wilde lezen stond ik bijna op een zwarte pad. Getver! Oh ja, en ik heb een ‘kreetje geslaakt’ waardoor er wat bezorgde mensen mijn kant op kwamen. De steamroom was 45 graden en er zit een noodknop in. Ben zat ook binnen. Hij sloeg (net op tijd) zijn omslagdoek over zijn schoot, haha. Een koud dompelbad na afloop was heerlijk. In Nederland staat er ijs op het water van een dompelbad. Hier is het gewoon lichaamstemperatuur.
Ik heb dankzij het internetten een nieuwe plek ontdekt. Een prachtige chillplek met zitjes en banken/bedden met kleurige kussens en uiteraard een subliem uitzicht. E-reader en een smoothie erbij. Het leven kan echt niet beter dan dit! Ben gebleven voor de zonsondergang en die was adembenemend!
Straks eten, proberen voor de 6e keer de olie uit mijn haar te krijgen en terugblikken op weer een prachtige dag!

Weetjes
- Ik heb inmiddels wierook en ouderwetse spray voor mijn kamer tegen de muggen. Ook heb ik 3 verschillende after-bites. Het blijft een hel en ik heb continu jeuk.
- Als je vanaf boven naar beneden kijkt dan zie je alleen maar groen terwijl er toch 75 rooms/cottages/penthouses op het resort staan.
- Ben 1 van de jongste op het resort vermoed ik.
- Ik heb een zwak voor pennen die fijn schrijven. Die van Kamalaya schrijven heerlijk. Heb ik al de nodige bij elkaar gesprokkeld. Leuke herinnering als ik thuis ben.