Chiangmai: 15 juni 2018 (dag 6)

Elephant nature park

Yeah! Vandaag staat in het teken van olifanten! Het is 50 kilometer rijden naar het elephant nature park. We rijden er ongeveer 1,5 uur op maar dat komt ook omdat we 4 locaties langs moesten om andere olifantenliefhebbers op te halen. En het is mijn geluksdag. 3 stellen, waarvan 2 stellen op huwelijksreis en een chinees gezin met 2 jonge kinderen. Haha! Maar ik vermaak me met iedereen dus dat komt vast goed. En anders is daar altijd nog Uy, onze goedlachse Thaise boeddha, alias onze gids. In de bus krijgen we een film te zien met de achtergrond van het nature rascue park. Het zal voor niemand een verrassing zijn dat er veel olifantenleed is, en is geweest, in Thailand. Olifanten die ingezet werden als toeristische attractie in de steden, voor logging (waar ze met kettingen om hun poten boomstammen moeten verslepen) en voor toeristen die ritjes op hun rug willen maken. Natuurlijk horen olifanten in de natuur. Ze zijn erg gevoelig voor trillingen en raken erg gestresst in een stad. En hoewel een olifant behoorlijk stevig oogt, is hun rug dat niet dus geen toeristen op hun rug. En om olifanten in het gareel te houden voor al deze activiteiten werden ze mishandeld en aan kettingen gelegd met getraumatiseerde olifanten tot gevolg. De Thais hebben ingezien dat toeristen, met de kennis die we inmiddels hebben, dit niet meer willen. Dus kopen rescue parks de olifanten op en geven ze een beter leven. We kregen ook instructies waar we vooral niet moeten gaan staan. Achter een olifant en precies ervoor. Beste is schuin voor. Oké, laat ik maar eens gewoon luisteren dit keer voordat ik ruzie met een tientonner krijg.

Wist je dat een olifant 2 jaar zwanger is? Dat ze 70 jaar of ouder worden? Ze na dolfijnen de slimste dieren zijn? Ze alleen leeuwen als natuurlijke vijand hebben? Ze per dag 10% van hun gewicht in kilo's voer eten?! Hun huid op sommige plekken 3,5 centimeter kan zijn?

Nog meer leuke wetenswaardigheden weten over olifanten? Neem hier een kijkje: http://www.meesterbrein.com/view.php/interessante-feiten-over-het-grootste-land-dier-ter-wereld-de-olifant.html

Aangekomen in het park kregen we het verzoek om 'gepaste kleding' aan te trekken bestaande uit een Thaise klederdracht en een hoed van stro. Oké, ik stond niet te juichen maar met carnaval doen we het allemaal vrijwillig. Achteraf was het geen overbodige luxe. We kregen een bananentas met eten en mochten mee op pad. In volle verwachting stonden we te wachten op de komst van de olifanten. En ja hoor, 4 stuks (eigenlijk 5 want een olifant was bijna uitgerekend van een baby olifant)!



De kleine olifant 'Nina' was 5 jaar en de stoute benjamin van het gezelschap. Iedere olifant heeft een eigen trainer. Ze werden in een stal gezet en daar kregen ze van ons te eten. Bananen, suikerriet en palmtakken.



Ik kan serieus niet omschrijven hoe magisch het is om zo dicht bij olifanten te zijn en ze te mogen observeren. Dit is once in a lifetime! 

Daarna begeleiden we de olifanten naar een afgraving waar ze zich konden besproeien met zand. Ze doen dit als een natuurlijke zonbescherming als verkoeling of tegen insecten.



Verder door naar boven waar een prieeltje van bamboe stond. Inmiddels regende het even stevig maar het 5 minuten later weer compleet omslaat en tropisch heet is met brandende zon. De olifanten vinden het heerlijk om tegen de bamboe aan te schuren. Je ziet ze gewoon grijnzen. Ik vergeet bijna te vertellen dat de omgeving prachtig is! 



En door. Weer een kleine snack onderweg. Ongelooflijk welke brokken ze in 1x weg krijgen!



Inmiddels heb ik vrienden gemaakt met de trainers. Sta ik rustig te kijken bij de olifanten, knijpen ze in mijn kuit zodat ik een halve meter omhoog schiet. In het water spetteren ze me nat en bij het scrubben smeren ze modder in mijn gezicht. Ik vind het allemaal even geweldig, en zij ook. :-) Soms komen de olifanten best dichtbij en dat vind ik indrukwekkend!



Ik moet er misschien bij vertellen dat de moeder van een oud-collega in Afrika is aangevallen door een olifant en 9 maanden in Afrika in het ziekenhuis heeft gelegen. Haar scan was een legpuzzel want ze had ieder bot in haar lichaam gebroken en wat al niet meer. Dus super relaxed ben ik niet!

Het pad leidde verder naar een stromend beekje waar ze even konden badderen. We baadden verder door het water op naar een welverdiende lunch. Eenvoudig maar lekker en gezellig gekletst met mijn Amerikaanse groepsgenoten.

Na de lunch was het tijd voor de scrub. Dit vinden ze heerlijk! Uiteindelijk heb ik 1 andere jongen overgehaald om mee de modder in te gaan want niemand wilde en hij twijfelde. Once in Rome! Superleuk om ze aan te raken en in te smeren. (Oh ja, en toen kwam die kleding van pas want ze vinden het ook geinig om ermee te sproeien).



In een diep water een eind verderop konden ze heerlijk gewassen worden. En na nog wat snacks hebben we afscheid van ze genomen.

Ik heb mixed feelings over dit programma. Het is 1000% beter dan de scenario's die ik schetste aan het begin. Er wordt goed voor ze gezorgd, ze herstellen van hun trauma's en ze krijgen te eten. Helaas kunnen olifanten niet altijd in het wild leven als ze daar niet geboren zijn. Feit is wel dat ze hier iedere dag hun trails moeten lopen en deels in het gareel moeten. Maar ja, ik moet ook iedere dag werken en dat bestaat niet uit gevoerd worden, wandelen, geaaid en gescrubd worden en badderen. Tja.

De reis naar huis was stilletjes en snel voorbij want ieder zat feestelijk te knikkebollen.

Rest van de dag

Ik heb besloten dat ik de rest van mijn tijd in het Noorden blijf en niet eerder terug naar Bangkok ga. Dus heb ik via een reisbureau een ticket terug geboekt een dag voor vertrek terug naar Nederland. Daarna ben ik vlakbij gaan eten in mijn favoriete kantine. Ze waren blij om me weer te zien, haha. Ik probeer niet vaker dan 2 keer naar dezelfde plek te gaan. Dan begint het comfortabel te worden en ik wil juist geprikkeld worden. Nieuwe mensen, nieuwe indrukken, nieuwe smaken etc. Dat is ook de reden dat ik tijdens het eten een nieuwe slaapplek heb geregeld voor 3 dagen. Een goed aangeschreven budgethotel nog geen 1,5 kilometer van waar ik nu zit. De luxe die ik nu heb gebruik ik niet want ik ben amper op mijn kamer. Nadeel van hotels is wel dat ik minder contact heb met andere reizigers maar ik heb nu geen zin in een hostel. Gedurende de dag maak ik praatjes met iedereen en 's avonds vind ik het heerlijk om een momentje voor mezelf te hebben. Na het bloggen, dagplannen maken en een heerlijk gezichtsmaskertje is het weer tijd voor een schoonheidsslaapje!

Kijk voor video's en foto's op karinverhagen.wordpress.com.