Reisverslag 1 maart en 2 maart 2015 - Ubud, Bali

Zondag 1 maart 2015 - Ubud, Bali
Uiteindelijk zijn we in slaap gevallen nadat vannacht onze huisgekko opgehouden was met zijn privé concert. Omdat hij/zij in de badkamer zat werd het geluid enorm versterkt. Heb je het geluid van een gekko ooit gehoord? We kregen er de slappe lach van!
Al vroeg aan het ontbijt omdat we om 8.00 uur richting Ubud gingen. Mijn reisbijbel omschrijft Ubud als: 'Ubud is culture, yes. It's also the home to good restaurants, cafes and streets of shops, many selling goods from the region's artisans'.
De Franse eigenaar bracht ons naar de plek van de transfer. Met zijn vieren in een grote bus voor wel 20 mensen is oké. Dacht ik tenminste. Want weet je wat er nog erger is als in een bloedhete, stinkende auto op bochtige wegen rijden? Met een bloedhete, stinkende bus op bochtige wegen rijden!! Ik zat in het midden, tussen K en een Amerikaans meisje, en schoof alle kanten op. De chauffeur was een lama en haalde genot uit het luidruchtig ophalen van zijn neus en keel en dat uit het raam te spugen. Zijn rijkunst bestond uit remmen nadat hij net gas had gegeven. Gas, rem, gas, rem etc. En dan stond er een Indonesisch Efteling-muziekje op met iedere 3 seconden dezelfde 'melodie' of meneer was aan het bellen. Na 2 uur uur was ik groen! Of zo voelde ik me in ieder geval.
Aangekomen in Ubud namen we ieder een motor taxi naar Nick's pension. Een prima plek voor de komende 4 nachten. Na wat te acclimatiseren zijn we het centrum ingelopen voor het sacred monkey forest sanctuary. Een gave jungle-omgeving die 3 heilige tempels bevat. Oh ja, en 600 brutale grijsharige Balinese longtailed monkeys. Voor de natuurliefhebbers onder jullie: de zwangerschap van deze vrouwelijke aap is 6 maanden met 1 baby aapje als gevolg. Tweelingen zijn een unicum. Baby aapjes blijven bij de moeder tot ongeveer 10 maanden en leven daarna zelfstandig. Levensverwachting van de mannetjes apen is 15 jaar, de vrouwtjes apen (uiteraard ;-)) 20 jaar.
Om op ons gemak de brochure te lezen gingen we op een muurtje zitten. Een klein aapje kwam mijn kant op. 'Leuk' en 'wat een schattig klein aapje' dacht ik nog. Maar die kleine rat loopt aan mijn rugzak te sjorren en gaat er met mijn flesje water vandoor! Haha! Een alinea verderop stond in de brochure: 'If you bring a plastic bag or bottle we suggest to leave it at the ticket counter....
Toen ik aan het einde op een muurtje zat om bij te komen (mijn conditie is nog niet wat het zijn moet), keek ik naar een apentafereeltje een eindje verderop. De mensen die voorbij liepen keken naar me. Even later had ik door dat er een grote aap naast me zat. In het kader van 'zoek de verschillen' wilde ik een selfie van ons maken. Maar toen meneer dacht dat het leuker was om daarvoor op mijn schoot te komen zitten, zag ik daar maar vanaf.
We hebben daarna sightseeing Ubud gedaan, of ja, alleen de winkeltjes in Ubud dan :-) Wat gedronken, hoedje gekocht en alweer net voor een fikse bui terug. (Ben benieuwd hoe lang dat goed blijft gaan!). Omdat ik door mijn schone kleding begon te geraken, ben ik behendig met een handwasje aan de slag gegaan. Hapje eten, plannen maken voor de komende dagen, bloggen en de dag zat er alweer op.

Maandag 2 maart 2015 - Ubud, Bali
Om 9 uur werden we opgewacht door een gids voor onze herbal walk. Een ritje van een half uur bracht ons naar de rand van de jungle. Al wandelend leerden we meer over kruiden en planten die de locals gebruiken in hun dagelijks leven. Waar voorverpakte medicijnen in de Westerse wereld de normaalste zaak van de wereld zijn, gebruiken ze op Bali nog de eeuwenoude kennis van hun voorouders. Het laatste gedeelte van de wandeling was tussen rijstvelden, met uitzicht op de jungle en bergen. Hoe prachtig!!! Daarna bracht de gids ons naar een winkeltje in Ubud. Naast het winkeltje liep een pad omhoog en boven groeiden een schat aan kruiden, bomen en struiken. Hier begon een waar zintuigenspektakel. Voelen, ruiken en luisteren. In een grote hut konden we ook proeven. Balinese snacks (jakkes!) en een boomstammetje waar glazen medicinale thee op stonden. Voor het voorkomen van koorts, check. Tegengaan van verkoudheid, check. Tegen buikpijn bij ongesteldheid, check. Voor een beter immuunsysteem, check. Ik had de hele 'boomstam' zo kunnen nuttigen ;-) Gezondheidstechnisch gaat het stukken beter met me. Voel me al 90% en dat is meer dan ik een paar dagen geleden had kunnen hopen. Mijn arm gaat ook beter maar ik moet 1 keer per dag nog steeds een reinigings- en verbindritueel initiëren. En aangezien ik met het afplakplastic waar ik mee zou kunnen zwemmen mijn halve vel meetrok bij het verwisselen, heb ik het zwemmen nog even uitgesteld. Maar goed, ik dwaal af....
De medicinale theeën waren niet echt smaakvol, of hadden jullie dat al gegokt? ;-) Na een bezoek aan het winkeltje nam de dame van de kruiden ons mee naar een naast gelegen 'jungle'. En tot onze verbazing bleek daar het productieproces van Luwak koffie plaats te vinden. Katachtigen eten koffiebonen. Als ze hun behoefte doen poepen ze de bonen uit. Van deze bonen wordt heerlijke koffie gemaakt, althans volgens K, die wel in was voor een goed bakje koffie. En dat we dit deden op een terras met het mooiste uitzicht dat ik in mijn leven gezien heb, maakte het wel erg speciaal! Tenslotte werden we afgezet bij Verona Spa voor een Balinese massage. Massage nummer 2, check. En deze was echt hemels en hemels pijnlijk! Helemaal ontspannen zijn we terug gelopen naar onze accommodatie. Net toen we dachten dat we de weg kwijt waren, kwamen we via een klein steegje aan de achterkant van het pension uit. Nog nagenietend, lezend en plannen makend voor de volgende dag zijn we de middag door gekomen. Oh ja, en een kleine siësta, niet te vergeten. :-)
Het eten 's avonds was heerlijk. Kip cashew met groenten en K had iets met lam. Biertje erbij, dessert met chocolade en afblussen met een Cosmopolitan. En bij dat laatste misten we onze Sam. @Sam, die cosmo doen we snel in Nederland met z'n drietjes! Can life get any better? Neuh, het zat vandaag dicht tegen perfectie aan :-)